Bezgłos

Khavaj jest zawodnikiem MMA i uchodźcą z Czeczenii, który uciekł do Belgii w wyniku prześladowań osób LGBT+ przez reżim Kadyrowa. W efekcie doznanej traumy stracił głos – cierpi na afonię, której pomóc może przede wszystkim bezpieczna przestrzeń i odzyskanie spokoju. Tymczasem najbliższe kilkanaście miesięcy to dla Khavaja ukrywanie się przed ścigającą go rodziną w oczekiwaniu na zdobycie statusu uchodźcy i nowej tożsamości. A żeby otrzymać potrzebne dokumenty, trzeba opowiedzieć swoją historię. Khavajowi pomagają członkowie lokalnej organizacji LGBT+ i terapeutka, która pracuje z nim nad odzyskaniem głosu.

Reka Valerik rezygnuje z utartych ścieżek narracji na temat homofobii i jej skutków. Nie mogąc pokazać twarzy głównego bohatera ani usłyszeć jego głosu, kadruje go w dużych zbliżeniach. Z umięśnionych i poranionych fragmentów ciała wyłania się sensualny portret sportowca, którego tężyzna fizyczna jest bezradna wobec niemożliwości wydobycia głosu. Obserwując fizyczne doświadczenie traumy i proces rekonwalescencji, otwiera cały kosmos doświadczeń, które się za nimi kryją. Rejestrowane z intymną precyzją najdrobniejsze poruszenia ciała Khavaja, zderzane są z obrazami gwiazd oglądanych przez bohatera w planetarium. Wszystko to przetyka głos jego matki, która zostawia mu na telefonie przepełnione mieszanką miłości i homofobii wiadomości dźwiękowe. „Bezgłos” to film, który chwyta za gardło od pierwszej minuty i pozostawia bez słowa na długo.