Nie wszystko będzie dobrze

On jest z Rumunii, nie widzi na jedno oko i grozi mu całkowita utrata wzroku. Ona cierpi na chroniczny ból kręgosłupa. Jego matka, gdy była z nim w szóstym miesiącu ciąży, w kwietniu 1986 roku pojechała w delegację do Czarnobyla. Ona wychowała się na Ukrainie, gdzie promieniowanie z rejonu katastrofy jądrowej wpłynęło na zdrowie i rozwój wielu dzieci. On zaraz skończy trzydziestkę, niedawno rozstał się z dziewczyną i szuka motywacji w życiu. Postanawia odszukać innych ludzi, których życie zmieniła na zawsze katastrofa w Czarnobylu. Na jego ogłoszenie odpowiada tylko ona. Spotykają się w Kijowie i tak rozpoczyna się ich wspólna, pięcioletnia podróż – postanawiają zrobić razem film i zostać parą.

Początkowo wydaje im się, że ich problemy zdrowotne ułatwią im bycie ze sobą. Z czasem okazuje się, że właśnie przez to może być im trudniej… W tym niezwykle szczerym i intymnym dzienniku pewnej podróży i relacji towarzyszymy Adrianowi i Helenie podczas ich spotkań z innymi dotknięty efektami wybuchu elektrowni w Czarnobylu – też i tymi urodzonymi długo po tragicznym wydarzeniu. Wyruszamy w podróż na teren katastrofy, wędrujemy na Białoruś do aktywistów protestujących przeciwko budowie kolejnego reaktora atomowego i do Monachium, gdzie Adrian ma mieć operowane oko. Czy wszystko będzie dobrze? Niekoniecznie, ale jakoś trzeba dać radę.